Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Το Δίκαιο της Θάλασσας στην Αμερικανική Γερουσία


ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας ενέκρινε, χθες, με ψήφους 17 υπέρ και 4 κατά, τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Η συνθήκη πρόκειται να πάει τώρα στην ολομέλεια της Γερουσίας, όπου, ωστόσο, θα συναντήσει, ενδεχομένως, αντίσταση από μερίδα γερουσιαστών, που έχουν τη δυνατότητα να την μπλοκάρουν ποικιλοτρόπως.

Υπερψήφιση της συνθήκης από τις Ηνωμένες Πολιτείες σημαίνει πως θα υπάρξει ένα ευνοϊκότερο κλίμα για θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος, ως προς τις σχέσεις με τη γειτονεύουσα Τουρκία.

ΠΗΓΗ:Ελευθεροτυπία 1/11/2007


Η Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας συμφωνήθηκε το 1982 και αντικατέστησε 4 παλαιότερες διεθνείς συνθήκες του 1958.Η Συνθήκη τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994,ένα χρόνο μετά την υπογραφή της από την 60η χώρα,τη Γουϊάνα.Μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει τη Συνθήκη 154 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν σύνολο.Οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει τη Συνθήκη αλλά αυτή δεν έχει επικυρωθεί από τη Γερουσία.Μεταξύ των διαφόρων διατάξεων της η Συνθήκη δίνει το δικαίωμα σε μία χώρα που βρέχεται από θάλασσα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια.Η Ελλάδα,χώρα που έχει υπογράψει τη Συνθήκη τελεί υπό την "απειλή πολέμου" που έχει διατυπώσει εναντίον της η Τουρκική Εθνοσυνέλευση σε περίπτωση που προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ. από τα 6 που είναι σήμερα,ακόμη και στο Ιόνιο!Την ίδια στιγμή η Τουρκία η οποία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη,έχει σπεύσει να εφαρμόσει την πρόνοια της επέκτασης στα 12 ν.μ. των χωρικών υδάτων της στη Μαύρη Θάλασσα.Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε,σε περίπτωση που κυρωθεί τελικά κάποια στιγμή η Συνθήκη από την Αμερικανική Γερουσία,τι στάση θα κρατήσει η αμερικανική πλευρά απέναντι στον παραπάνω παραλογισμό!

Καταλήψεις...

Απ' ότι αντιλαμβάνομαι ρίχνοντας μια ματιά στα ειδησεογραφικά δελτία και στις εφημερίδες,ένα κύμα καταλήψεων σε ιδρύματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,τείνει σιγά σιγά να εξαπλωθεί ξεκινώντας από τις μεγάλες πόλεις,σε όλη τη χώρα.Αυτή η ιστορία παίρνει πλέον τα χαρακτηριστικά ενός "εθίμου" που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο,ένα με ενάμιση μήνα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων.Κάθε γεννιά "γαλουχημένη" με τα "κατορθώματα" και τις ιστορίες ελευθεριότητας στον καιρό και στο χώρο της κατάληψης της προηγούμενης,επαναλαμβάνει μόλις έρθει η σειρά της το ίδιο έργο...

Δε γνωρίζω τα αιτήματα των καταλήψεων και τη σοβαρότητά τους.Δε γνωρίζω αν έχουν καν αιτήματα και δε θέλω να το ψάξω κιόλας.Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ένα ανοιχτό σχολείο,ακόμη και με ελλείψεις,είναι απείρως καλύτερο και χρησιμότερο από ένα κλειστό σχολείο.Το θέαμα της στοίβας θρανίων και καρεκλών στις κεντρικές πύλες γυμνασίων και λυκείων για να κλείσει η είσοδος και οι αλυσίδες με τα λουκέτα που τις τυλίγουν μου φαίνεται εξαιρετικά απωθητικό.Η απουσία σοβαρής και συγκροτημένης πολιτικής σκέψης από τους δεκαπεντάρηδες και τους δεκαεξάρηδες που διαγκωνίζονται σε αυτές τις περιπτώσεις για μια φράση σε κάποιο μαρκούτσι,κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα...

Δυσκολεύομαι να βρω κάποιο κοινωνικό φαινόμενο που να περιγράφει καλύτερα την αποτυχία μιας κοινωνίας,από τους γονείς,τους εκαπιδευτικούς,μέχρι και τους πολιτικούς φορείς και τα πολιτικά κόμματα,από το θέαμα των λουκέτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.