Καταλήψεις...

Απ' ότι αντιλαμβάνομαι ρίχνοντας μια ματιά στα ειδησεογραφικά δελτία και στις εφημερίδες,ένα κύμα καταλήψεων σε ιδρύματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,τείνει σιγά σιγά να εξαπλωθεί ξεκινώντας από τις μεγάλες πόλεις,σε όλη τη χώρα.Αυτή η ιστορία παίρνει πλέον τα χαρακτηριστικά ενός "εθίμου" που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο,ένα με ενάμιση μήνα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων.Κάθε γεννιά "γαλουχημένη" με τα "κατορθώματα" και τις ιστορίες ελευθεριότητας στον καιρό και στο χώρο της κατάληψης της προηγούμενης,επαναλαμβάνει μόλις έρθει η σειρά της το ίδιο έργο...

Δε γνωρίζω τα αιτήματα των καταλήψεων και τη σοβαρότητά τους.Δε γνωρίζω αν έχουν καν αιτήματα και δε θέλω να το ψάξω κιόλας.Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ένα ανοιχτό σχολείο,ακόμη και με ελλείψεις,είναι απείρως καλύτερο και χρησιμότερο από ένα κλειστό σχολείο.Το θέαμα της στοίβας θρανίων και καρεκλών στις κεντρικές πύλες γυμνασίων και λυκείων για να κλείσει η είσοδος και οι αλυσίδες με τα λουκέτα που τις τυλίγουν μου φαίνεται εξαιρετικά απωθητικό.Η απουσία σοβαρής και συγκροτημένης πολιτικής σκέψης από τους δεκαπεντάρηδες και τους δεκαεξάρηδες που διαγκωνίζονται σε αυτές τις περιπτώσεις για μια φράση σε κάποιο μαρκούτσι,κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα...

Δυσκολεύομαι να βρω κάποιο κοινωνικό φαινόμενο που να περιγράφει καλύτερα την αποτυχία μιας κοινωνίας,από τους γονείς,τους εκαπιδευτικούς,μέχρι και τους πολιτικούς φορείς και τα πολιτικά κόμματα,από το θέαμα των λουκέτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.